"SŁOWO PANA trwa na wieki. Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę” (1 P 1, 25; por. Iz 40, 8). To stwierdzenie z Pierwszego Listu św. Piotra, nawiązujące do słów proroka Izajasza, ukazuje nam tajemnicę Boga objawiającego się przez dar swojego Słowa. Słowo to, trwające na wieki, weszło w czas. Bóg wypowiedział swoje odwieczne Słowo w sposób ludzki; Jego Słowo „stało się ciałem” (J 1, 14)" - VD 1.
Na mojej stronie można znaleźć kilka inspirujących przestrzeni poświęconych Pismu Świętemu.
Szczególnie polecam "Sieć Słowa", czyli różne propozycje pomagające ożywić relację ze Słowem Bożym.
Oczywiście nie mogło zabraknąć modlitw przed duchową lekturą Pisma Świętego: "Modlitwy przed studium Pisma Świętego" oraz ulubionych modlitw zaczerpniętych z Biblii "Na kartach Biblii".
<>< <>< moja przestrzeń medytacji nad Słowem Bożym
<>< <>< <>< Elizeusz.pl <>< <
>< <
><
Staram się co niedzielę (czasem też w inne uroczystości) dzielić osobistym "Zamyśleniem nad Słowem". Notka zawiera moją krótka medytacje, często nagraną homilię oraz odnośniki to ciekawych miejsc pomagających pogłębić spotkanie z Jezusem w słowie (np. odnośniki na strony z gotowym lectio divina).
W moich linkach umieściłem dość sporo stron poświęconych tematyce biblijnej "Słowo Boże, Biblia, Lectio divina".
Zachęcam również do zerknięcia do czytelni. Tam szczególnie polecam trzy teksty:
"Roman Brandstaetter - "Lament nieczytanej Biblii".",
"Roman Brandstaetter - Hymn do Biblii",
"Roman Brandstaetter - "Biblio, ojczyzno moja ...".".
Elizeusz.pl
Elizeusz - jego imię oznacza "Bóg wybawił; Bóg jest wybawieniem". Postać tego proroka okazuje się być bliska mojemu doświadczeniu duchowemu.
Po pierwsze - zupełnie niezasłużenie - jest wybrany przez Eliasza na sługę. Bo kiedy Bóg objawił się Eliaszowi w łagodnym powiewie, rozkazuje mu namaścić właśnie Elizeusza na proroka po sobie (1Krl 19,16-21). Elizeusz towarzyszy mu i widzi jego dzieła, a tak naprawdę przez jego świadectwo odkrywa Boga żywego. Zanim stał się prorokiem musiał wpierw być uczniem. Towarzyszy też odejściu Eliasza. Nie pozwala się "spławić" (2 Krl 2, 1-6) i wraz z nim staje nad brzegiem Jordanu. Fajna jest ta scena jak przechodzi z Eliaszem przez potok. Eliasz uderza płaszczem wody a te się rozdzielają (2 Krl 2,8) i suchą stopą przechodzą przez Jordan. Jest to jasne nawiązanie zarówno do przejścia Izraelitów przez Morze Czerwone jak również do przejścia Izraelitów przez Jordan pod wodzą Jozuego. Na drugiej stronie Eliasz mówi do Elizeusza "Żądaj, co mam ci uczynić, zanim wzięty będę od ciebie". Elizeusz odważnie prosi, aby dwie części jego ducha przeszły na niego! (2 Krl 2,9). Dostaje zapewnienie, że jeśli zobaczy jego odejście, to prośba się spełni. Kiedy po zabraniu Eliasza, Elizeusz wraca tą samą drogą, również uderza w wody potoku i nic, zero reakcji. Woła więc do Boga "Gdzie jest Pan, Bóg Eliasza?" i gdy uderza ponownie, wody się rozdzielają. (2 Krl 2,14).
Moja droga wiary to również uczenie się od innych właściwej relacji do Boga, odkrywanie mocy Boga. Wielokrotnie jest we mnie przeświadczenie, że to co mam, jest tak naprawdę darem zupełnie przeze mnie nie zasłużonym. Wielkie zaś dzieła to nie wynik moich heroicznych wysiłków, ale raczej owoc modlitwy i wzywania Boga.
Dlatego Elizeusz.pl to przestrzeń medytowanego i głoszonego Słowa, które prowadzi, oświeca, umacnia, ożywia.
pochodził z miejscowości Abel-Mechola położonej w dolinie Jordanu. W tym urodzajnym regionie zajmował się uprawą ziemi. Największy prorok Izraela, Eliasz z Tiszbe, spotkał go przy orce i powołał na swego następcę. Jego działalność w Królestwie Północnym stanowiła kontynuację misji rozpoczętej przez Tiszbitę. Potwierdza to ostatnia scena, która ukazuje ich razem. Elizeusz poszedł za swoim mistrzem przez rozdzielone wody Jordanu i przed jego odejściem prosił, aby udzielił mu „dwóch części ducha” (2 Krl 2,9). Wizja wstąpienia mistrza na wozie ognistym do nieba potwierdziła spełnienie tej prośby. Dla pozostałych uczniów prorockich widzialnym znakiem autorytetu nowego proroka był płaszcz Eliasza, który spadł z nieba, oraz ponowne rozdzielenie wód Jordanu. Wśród relacji o cudach Elizeusza wyróżnia się opowiadanie, które może ranić naszą wrażliwość. Wskutek przekleństwa proroka szydzące z niego dzieci zostały rozszarpane przez niedźwiedzie. Natychmiastowa i okrutna kara pokazuje, jakie są skutki zlekceważenia proroka. Jego autorytet wynika nie tyle z osobistej godności proroka, ile ze znaczenia powierzonej mu misji.
Elizeusz stał na straży wierności Izraela prawdziwemu Bogu. Jego zaangażowanie w sprawy polityczne służyło realizacji tego zadania. Hebrajskie imię Elisza znaczy „Bóg jest zbawieniem” lub „Bóg okazał pomoc”. Przez działalność proroka Bóg ocalał zagrożonych i wspierał potrzebujących: niezdrowa woda stała się zdatna do picia, wdowa mogła spłacić swoje długi olejem płynącym nieustannie z naczynia, zmarły syn Szunemitki został wskrzeszony, setka ludzi nasyciła się dwudziestoma małymi chlebami, trędowaty wódz wojska aramejskiego został uzdrowiony. Działalność cudotwórcza Elizeusza była przedstawiana wielokrotnie jako starotestamentalny typ cudów Jezusa. Związek ten uwydatniają liturgiczne zestawienia czytań, interpretacje biblijne oraz sztuka chrześcijańska. Wskrzeszenie syna Szunemitki porównywane jest z wskrzeszeniem młodzieńca ze Nain, a rozmnożenie chlebów z cudem dokonanym przez Jezusa podczas działalności galilejskiej.
(za: Gość Niedzielny Nr 30/2003)
Elizeusz został wezwany przez Eliasza, pochodzącego z Tiszbe najwybitniejszego proroka królestwa Izraela, aby bezwarunkowo i niezwłocznie poszedł za nim. Oderwany został od swojego codziennego zajęcia (1 Krl 19,19-21). Okoliczności powołania Elizeusza powtarzają się w Ewangeliach przy powołaniu uczniów Jezusa. Do natychmiastowego pójścia za Nim wzywał On ludzi podczas wykonywania ich pracy: rybaków znajdujących się w łodziach oraz celnika siedzącego za stołem (Mk 1,16-20; 2,14).
Elizeusz był nie tylko następcą Eliasza, ale także dziedzicem jego charyzmatów. Ich przekazanie oznacza gest zarzucenia na niego płaszcza i słowa o podwójnej części ducha Tiszbity (1 Krl 19,19; 2 Krl 2,9). Podwójna część z podzielonego dziedzictwa miała przypadać pierworodnemu (Pwt 21,17). Opowiadanie o wniebowzięciu Eliasza pokazuje, że Elizeusz był prawdziwym jego następcą (2 Krl 2). Był także głową wspólnoty uczniów (2 Krl 4,38; 6,1). Uznali oni, że duch Eliasza spoczął na nim i przyłączyli się do nowego proroka (2 Krl 2,15).
Chociaż charyzmat Elizeusza nie pochodził bezpośrednio od Boga, lecz był mu przekazany przez Eliasza (podobnie starsi Izraela mieli według Lb 11,17.25 udział w duchu Mojżesza), to jednak jego działalność była jeszcze bogatsza i bardziej zróżnicowana. Zaangażował się bowiem na płaszczyźnie politycznej: był aktywny podczas wojny Izraelitów z Aramejczykami oraz zainicjował wraz z uczniami prorockimi rewolucję prawowiernego Jehu (2 Krl 6; 9). Jego moc cudotwórcy jest jeszcze bardziej uwydatniona niż w cyklu opowiadań o Eliaszu. Na szczególną uwagę zasługuje historia Aramejczyka Naamana (2 Krl 5). Ma ona szczególne znaczenie teologiczne, ponieważ opowiada o nawróceniu cudzoziemca. Ukazuje także pewną otwartość proroka wobec sytuacji poganina, który stał się wyznawcą Jahwe, a jednocześnie pozostawał w swoim społeczeństwie: Naaman otrzymał rodzaj dyspensy od pierwszego przykazania, kiedy musiał odbywać publiczną służbę w obcej świątyni (2 Krl 5).
(za: Gość Niedzielny Nr 5/2004)
Ciekawe Katechezy i dokumenty w sieci:
Czyli korzystamy z mądrości innych...
(pliki nie znajdują się na mojej stronie - tutaj podaję linki na dane strony lub pliki):
Duszpasterstwo młodzieży:
Ruch Światło-Życie:
Czy ks. Blachnicki zapisujący przed 40 laty: „Otwieramy się na Odnowę w Duchu Świętym” zdawał sobie sprawę, że ta deklaracja jest jak zapalenie zapałki na stacji benzynowej? Zachęcam do przeczytania wywiady z bp. Adamem Wodarczykiem "Prorok jak ogień".
Ewangelizacja i ruchy w Kościele:
Droga neokatechumenalna:
Kerygmat:
Pismo Święte:
Chrześcijańskie świadectwa:
Pięknie i ciekawie o Jezusie:
Apologetyka chceścijańska - mity na temat chrześcijaństwa:
Pro-life:
Piękno liturgii:
Pytania nieobojętne znalezione w sieci:
Masz pytanie? Może już ktoś na nie odpowiedział.
(pliki nie znajdują się na mojej stronie - tutaj podaję linki na dane strony lub pliki):
Wprowadzenia teologiczne do ksiąg liturgicznych:
(Każda księga liturgiczna zawiera wprowadzenie teologiczne, które przybliża naturę obrzędu (np. czym jest chrzest?) i wyjaśnia podstawy wiary katolickiej dotyczące obrzędu. Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Episkopatu Polski na swojej stronie zamieściła wprowadzenia do rytuałów.
http://ekai.pl/wydarzenia/x86980/papiez-do-neokatechumenatu/
[Użyteczne serwisy]
[Słowo Boże, Biblia, Lectio divina]
[Wspólnoty i ruchy katolickie w Kościele]
[Strony poświęcone ewangelizacji]
[Duchowość (modlitwa)]
[Katecheza (katechetyka)]
[Ciekawe blogi o tematyce duchowej]
[Dla narzeczonych (kursy przygotowujące do małżeństwa)]
[Dla małżonków i o małżeństwie]
[Czystość (służba wolności i miłości)]
[Pro-Life - Służba życiu]
[Kapłaństwo]
[Godne polecenia strony parafialne.]
[Liturgia]
[Roman Catholic Church (in english)]
[Wspólnoty i ruchy katolickie w Warszawie.]
[Ciekawe strony wspólnot charyzmatycznych]
[Szkoły Nowej Ewangelizacji św. Andrzeja ]
[Koszulki ewangelizacyjne, gadżety chrześcijańskie]
[Mity homoseksualizmu (pomoc)]
[Parafie z którymi byłem związany]
[Strony i blogi księży]
[Homilie i kazania]
[Blogi i nauczania biskupów]
Stolica Apostolska:
<><
<><
<><
Archidiecezja Warszawska duszpastersko: |
|
Służba Życiu - każdy ma prawo żyć:
|
![]()
|
Zebrane w jednym miejscu pliki, które można pobrać na swój komputer. Większość powstała na mój osobisty użytek, ale jeśli ktoś z tego skorzysta - to tylko powód do radości. Czasem podaję różne źródła czy wersje tych samych tekstów. Jest to wynik tego, że są to elementy przekopiowywane z kilku stron. Na dziś musi to wystarczyć.
Te "kolekcje" powstały na własny użytek - są zbiorem poszczególnych katechez i wpisów zbieranych cyklicznie ze stron internetowych, tak aby były pod ręką. Poza tym, mi zawsze wygodniej czyta się w wydruku niż z ekranu. To dobre teksty na osobiste rozmyślanie. Warto czytać papieży a nie tylko co inni o nich piszą. Może kiedyś jakieś wydawnictwo pokusi się o wydanie poniższych katechez w formie książkowej.
Na tej stronie chciałbym podzielić się kilkoma (może kilkunastoma) filmikami umieszczonymi na youtube. Każdy wart jest obejrzenia, ponieważ zmusza do refleksji nad tym co rzeczywiście jest w życiu ważne. Wybór filmików - oczywiście subiektywny - ale mam nadzieję, że do ciebie przemówią.
Moja strona to dzieło całkowicie niekomercyjne. Ze swoich środków pokrywam utrzymanie domeny i hostingu (i dalej tak pozostanie). Jeśli jednak chciałbyś przyczynić się do rozwoju strony i dzieła ewangelizacji (zostać sponsorem np. rzutnika multimedialnego, aparatu, nowych technologii, jakiejś konkretnej akcji, materiałów do rozdawania, publikacji, dofinansować komuś warsztaty lub rekolekcje, itp.) to podaję nr mojego osobistego konta.
ks. Tomasz Moch, (adres podam mailem)
Bank Pekao S.A. IV O. w Warszawie
ul. Grójecka 1/3, 00-950 Warszawa
02 1240 1053 1111 0000 0497 2457
z dopiskiem "na dzieło ewangelizacji"
Żeby nie było podejrzenia, o organizowanie nielegalnej zbiórki, proszę się ze mną koniecznie w tej sprawie skontaktować.
Deo gratias
"Modlitwa odważna, walcząca o cud, a nie te modlitwy kurtuazyjne, «pomodlę się za ciebie, odmówię Ojcze nasz, Zdrowaś Maryjo» a potem zapominam. Nie, konieczna jest modlitwa odważna, tak jak Abrahama, który zmagał się z Panem, aby ocalić miasta, jak Mojżesza, który trzymał ręce wzniesione w górę i utrudzony modlił się do Boga; taka, jak wielu ludzi wiary, którzy modlą się z wiarą. Modlitwa czyni cuda, ale trzeba wierzyć! Myślę, że możemy wznieść piękną modlitwę ... i powiedzieć Bogu dziś cały dzień, « Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu! » ... a kiedy nas proszą, aby modlić się za tak wielu ludzi, którzy cierpią na wojnach, za wszystkich uchodźców, wszystkie dziejące się obecnie dramaty, trzeba się modlić, ale całym sercem do Pana: «Uczyń to! », mówiąc Mu: « Wierzę, zaradź memu niedowiarstwu! » które ma miejsce także w mojej modlitwie. Uczyńmy to dzisiaj"
homilia papieża Franciszka (20 maja 2013)
W ramach mojej posługi kapłańskiej maiłem okazję prowadzić rożnego rodzaju rekolekcje jak i w różnych uczestniczyć. Każde z tych doświadczeń dawało okazję na nowe spojrzenie na posługę i mnie kształtowało.
Co do prowadzenia rekolekcji (np. w Wielkim Poście czy Adwencie) to o to specjalnie nie zabiegam, ale rozeznaję każdą propozycję. Staram się, aby zawsze miały one rys ewangelizacyjny (kerygmatyczny). Owoce zostawiam Duchowi Świętemu. Nie chcę się licytować z innymi rekolekcjonistami (zresztą nie tratuję siebie jak "etatowego" rekolekcjonistę - raczej z natchnienia czy jak kto woli potrzeby). Odczytuję moje powołanie jako zaproszenie do głoszenia Słowa (w tym rekolekcji, konferencji czy homilii). Więc jeśli ktoś mnie prosi z zasady nie odmawiam (chyba, że jest jakaś kolizja zaangażowań).
|
Prośba! :) Zbieram i kolekcjonuję [->] stare modlitewniki (sprzed II Soboru Watykańskiego) [- Modlitewnik ->]. Lubię się z nich modlić. Warto do nich sięgać. [->] Masz taki i nie wiesz co z nim zrobić? Jeśli chcesz, aby modlitewnik trafił w dobre ręce, albo chcesz sprawić mi radość, to skontaktuj się ze mną i zwyczajnie przyślij mi go. :) Będę bardzo wdzięczy. A dodatkowo zawartość modlitewnika wzbogaci mój dział modlitw na stronie i może ktoś jeszcze skorzysta. |
Profil katolickich duchownych.
więcej w zakładce: "Kapłaństwo" oraz "Strony i blogi księży".
Odwiedza nas 33 gości oraz 0 użytkowników.
![]() |
Zabrania się kopiowania i rozpowszechniania materiałów znajdujących się na tmoch.net (szczególnie autorskich grafik i fotografii) bez zgody właściciela witryny. Niniejsza witryna jest w ciągłym rozwoju; strony są dodawane, modyfikowane i... czasami niektóre usuwane. Czasem pozwalam sobie modyfikować, poprawiać bądź uaktualniać już istniejące notki. Taki już jestem :) Aby wesprzeć dzieło ewangelizacyjne "tmoch.net", zobacz zakładkę "wsparcie" [->]. |
||||||
![]() |
![]() |